Το Νησί των Σκλάβων
του Πιερ ντε Μαριβώ σε σκηνοθεσία-διασκευή: Μάρω Λεσιώτη

? H.ug (Human Underground) - Μελιταίων 14, Άνω Πετράλωνα
? Από Τετάρτη 24/9 και κάθε Τετάρτη έως Τετάρτη 29/10

Η Παράσταση

Το έργο του Μαριβώ “Το Νησί των Σκλάβων” (1725) συναντά ξανά το σήμερα, 300 χρόνια μετά την πρώτη του παρουσίαση, για να θέσει τα ίδια καίρια ερωτήματα: τι πραγματικά σημαίνει εξουσία, τι πραγματικά σημαίνει ελευθερία, πόσο εύκολα μπορούμε να αλλάξουμε ρόλους και τι σημαίνει αυτό για εμάς τα ίδια τα άτομα.

Η διαχρονική κωμωδία του Μαριβώ γίνεται σύγχρονο σχόλιο για τις καλυμμένες (ή και όχι) μορφές καταπίεσης του σήμερα: ταξικά προνόμια, κοινωνική αδικία, έμφυλες ανισότητες. Οι θεατές καλούνται να κοιταχτούν μέσα σε έναν καθρέφτη που δεν χαρίζεται, και να αναρωτηθούν: αν ήμασταν στη θέση του άλλου -μέσα στο ίδιο σύστημα- τι θα κάναμε;

Αξιοποιώντας τη δύναμη του ίδιου του κειμένου που επιβάλλει την αλλαγή ρόλων μέσα σε ένα παιχνίδι, αλλά και της σκηνοθεσίας μέσα από καθρέφτες, ανατροπές και συνεχόμενες εναλλαγές των ηθοποιών μέσα σε ρόλους, το κοινό μεταφέρεται σε ένα φανταστικό νησί όπου οι κοινωνικές ιεραρχίες ανατρέπονται: οι δούλοι γίνονται αφέντες και οι αφέντες “μαθητεύουν” στην ανθρωπιά (;).

Οι πέντε ρόλοι του έργου ζωντανεύουν από τρεις ηθοποιούς, με τις δύο από αυτές να βρίσκονται σε μια διαρκή, πυρετώδη εναλλαγή χαρακτήρων. Οι υπηρέτες γίνονται αφέντες, αλλά μέσα στο «έργο μέσα στο έργο» και οι ίδιες οι ηθοποιοί μεταμορφώνονται αδιάκοπα, καθώς η καθεμία ερμηνεύει δύο ρόλους διαφορετικού φύλου, αποκαλύπτοντας έτσι τη ρευστότητα της ταυτότητας και την αυθαιρεσία των κοινωνικών ρόλων.

Γιατί τώρα

Ζούμε σε μια διπολική εποχή: από τη μια, γνωρίζουμε περισσότερα από ποτέ για την κοινωνική αδικία και την ταξική πάλη· από την άλλη, με τις καθημερινές μας επιλογές, όλα τα άτομα ανεξαιρέτως συντηρούμε -συχνά άθελά μας- το ίδιο σύστημα που τις γεννά. Η παρούσα διασκευή του έργου “Το Νησί των Σκλάβων” μάς τοποθετεί μπροστά στον καθρέφτη αυτής της αντίφασης, καλώντας μας να αναρωτηθούμε πού τοποθετούμε οι ίδιοι τον εαυτό μας. Ταυτόχρονα, απέναντι σε μια θεατρική σκηνή που συχνά εγκλωβίζεται σε μια ατέρμονη σοβαροφάνεια· προτείνεται μια άλλη στάση: να πάρουμε τη δουλειά και τον κόσμο στα σοβαρά, αλλά όχι τους εαυτούς μας.

? H.ug (Human Underground) - Μελιταίων 14, Άνω Πετράλωνα
? Από Τετάρτη 24/9 και κάθε Τετάρτη έως Τετάρτη 29/10
? Τιμές εισιτηρίων 

Κανονικό: 12€

Μειωμένο: 8€

Ατέλεια (ΣΕΗ, Δραματικές Σχολές): 5€ (διαθέσιμο μόνο στο ταμείο του θεάτρου)

Δες λιγότερα

Συντελεστές

Σκηνοθεσία - Διασκευή: Μάρω Λεσιώτη

Βοηθός Σκηνοθέτη: Νικολέτα Δογορίτη

Βοηθός Παραγωγής: Ειρήνη Τσοχαντάρη
Μετάφραση: Λογιάνθη Μεταξινού
Σκηνικά: Ομάδα Ελεύθερης Βούλησης

Κοστούμια: Γεωργία Ρηγάκου 

Μουσική, Φωτισμοί: Μάρω Λεσιώτη
Ερμηνεύουν (με αλφαβητική σειρά): Λουκία Καλέμου, Ευρυδίκη Κερκύρα, Μάρω Λεσιώτη
Φωτογραφίες: Κατερίνα Αρβανίτη

ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ

Η μετατροπή του δολοφονημένου Τσάρλι Κερκ σε «μάρτυρα» για την αμερικανική και την ευρωπαϊκή Δεξιά ακολουθεί, έστω και σαν καρικατούρα, τα βήματα που χάραξε ο Γκέμπελς για την ηρωοποίηση ενός δολοφονημένου φαιοχίτωνα. Όσοι ακολούθησαν αυτό το πολιτικό μονοπάτι θα πρέπει να αναρωτηθούν τι θα έκαναν το 1930.

Στον τρίτο κύκλο της συγκλονιστικής σειράς Babylon Berlin, που εκτυλίσσεται στα τελευταία χρόνια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, δολοφονείται ο Χορστ Κέσλερ. Για το διεθνές κοινό η σκηνή είναι μάλλον αδιάφορη. Κάθε Γερμανός όμως γνωρίζει ότι το σενάριο αναφέρεται στην αληθινή ιστορία του Χορστ Βέσελ, φαιοχίτωνα των παραστρατιωτικών ταγμάτων εφόδου (SA) του ναζιστικού κόμματος, ο οποίος μετατράπηκε στο απόλυτο προπαγανδιστικό εργαλείο του Γκέμπελς.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 ο Γκέμπελς αναζητούσε εναγωνίως ένα μέλος του ναζιστικού κόμματος το οποίο θα δολοφονούνταν από μέλη αντίπαλου κόμματος (κατά προτίμηση του κομμουνιστικού KPD), ώστε να το εξυψώσει σε «μάρτυρα» του ναζισμού. Προς στιγμήν πίστεψε ότι τα κατάφερε όταν ανακαλύφθηκε το πτώμα ενός μέλους των SA, του Χανς-Γκέοργκ Κουτεμέγερ, σε ένα κανάλι του Βερολίνου – και μάλιστα αμέσως μετά το τέλος μιας ομιλίας του Χίτλερ. Το σενάριο του Γκέμπελς όμως, ότι ο Κουτεμέγερ δολοφονήθηκε από τους κομμουνιστές, κατέρρευσε με πάταγο όταν έγινε γνωστό ότι αυτοκτόνησε.

Αντίθετα η δολοφονία του Βέσελ ταίριαζε γάντι στις προπαγανδιστικές ανάγκες του. Ο 23χρονος ναζί πυροβολήθηκε, σχεδόν εξ επαφής στο πρόσωπο, από ένα μέλος του κομμουνιστικού κόμματος, τον Άλμπρεχτ Χόχλερ, και επέζησε για μερικές εβδομάδες – όσο χρειαζόταν ο Γκέμπελς για να στήσει το προφίλ του μάρτυρα. Το KPD υποστήριζε τότε –όπως επιβεβαιώνουν σήμερα και αρκετοί ιστορικοί– ότι η δολοφονία δεν είχε ιδεολογικά χαρακτηριστικά, αλλά ήταν ένα είδος ξεκαθαρίσματος λογαριασμών για μια ιερόδουλη. Αυτή η «λεπτομέρεια» όμως, δεν στάθηκε εμπόδιο στα σχέδια του Γκέμπελς.

Χαράσσοντας τον δρόμο που ακολουθεί σήμερα ο Ντόναλντ Τραμπ για τη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ, ο μετρ της ναζιστικής προπαγάνδας κήρυξε πολυήμερο πένθος και επέβαλε σε όλα τα στελέχη του κόμματος να αναφέρονται διαρκώς στο όνομα του Βέσελ. Στην κηδεία του, εκτός από τον Γκέμπελς, παραβρέθηκε ο Γκέρινγκ και όλες οι δυνάμεις των ταγμάτων εφόδου – γεγονός όμως που δεν εμπόδισε κάποιον κομμουνιστή να γράψει με μπογιά κάτω από τη μύτη τους το σύνθημα «τελευταίο Χάιλ Χίτλερ για ένα νταβατζή».

Παρεμπιπτόντως, ένας ύμνος για τα SA που είχε γράψει ο Βέσελ μετονομάστηκε σε Horst-Wessel-Lied (το τραγούδι του Χορστ Βέσελ), και μετά την επικράτηση του Χίτλερ θεωρούνταν ο «δεύτερος εθνικός ύμνος της Γερμανίας». Το τραγούδι ακούγεται ακόμα και σήμερα από τους απανταχού νεοναζιστές με τελευταίο παράδειγμα τη Χρυσή Αυγή που το έπαιζε με ελληνικούς στίχους στα «συσσίτια μόνο για Έλληνες».

Η πραγματική επιτυχία του Γκέμπελς όμως (που επαναλαμβάνεται για κάθε φασίστα μάρτυρα) είναι ότι αντέστρεψε την αφήγηση παρουσιάζοντας ένα μέλος παραστρατιωτικής ομάδας σαν «φιλήσυχο» θύμα του κομμουνισμού. Η Χρυσή Αυγή, λόγου χάρη, επένδυσε το 2013 στη δολοφονία των Καπελώνη και Φουντούλη από την πρωτοεμφανιζόμενη (και πρακτικά ανύπαρκτη) οργάνωση Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις. Ήταν η εποχή που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου υποσχόταν ότι «οι δολοφόνοι θα αντιμετωπιστούν αμείλικτα από τη δημοκρατία»(;), η κυβέρνηση προσέφερε ένα εκατομμύριο ευρώ για τη σύλληψη των δραστών, ενώ εκπρόσωποι του ακραίου Κέντρου, όπως ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, δήλωναν ότι «είμαστε όλοι χρυσαυγίτες».

Η περίπτωση της μετατροπής του Τσάρλι Κερκ σε μάρτυρα δεν διαφέρει στη βασική σύλληψή της, παρά το γεγονός ότι ο αντισημίτης, φασίστας ινφλουένσερ δεν συμμετείχε βέβαια σε τάγματα εφόδου, αν και προωθούσε ακραίες μορφές συστημικής βίας. Ο Τραμπ πρόσφερε το αεροσκάφος του αντιπροέδρου για τη μεταφορά της σορού του, ενώ οι σημαίες στις ΗΠΑ κυμάτιζαν μεσίστιες. Το γεγονός μάλιστα ότι ο Αμερικανός πρόεδρος είχε λιγότερα στοιχεία και από τον Γκέμπελς για να προσδώσει ιδεολογικά κίνητρα στη δολοφονία, δεν τον εμπόδισε να τη μετατρέψει σε κομβικό σημείο της ολομέτωπης επίθεσης στην Αριστερά: τα αντιφασιστικά κινήματα θα αντιμετωπίζονται πλέον σαν τρομοκρατικές οργανώσεις, ενώ δημοσιογράφοι και πανεπιστημιακοί καλούνται να σταθούν προσοχή εάν δεν θέλουν να ζήσουν στην ανεργία – εάν όχι στη φυλακή.

Όπως σημείωνε πρόσφατα ο Κρις Χέτζες, ο βραβευμένος με Πούλιτζερ συγγραφέας του βιβλίου «Αμερικανικός Φασισμός», αυτή η επίθεση στη δημοκρατία πραγματοποιήθηκε σε τρία στάδια: «Πρώτον, είδαμε όσους διαμαρτυρήθηκαν για τη γενοκτονία στη Γάζα να δέχονται επιθέσεις ως αντισημίτες, αν και ένα σημαντικό ποσοστό, 20%-30%, ήταν πιθανώς Εβραίοι… Στη συνέχεια, είδαμε τους εργάτες χωρίς χαρτιά να στοχοποιούνται και να δαιμονοποιούνται ως εγκληματίες από τους φαιοχίτωνες του Τραμπ – δηλαδή την υπηρεσία μετανάστευσης ICE που λειτουργεί πλέον σαν παρακρατική ομάδα… Στο τελευταίο στάδιο βλέπουμε τη ριζοσπαστική Αριστερά να δαιμονοποιείται, ώστε να κατασταλούν άτομα και οργανώσεις που διαφωνούν με την ταχεία εδραίωση του αστυνομικού και αυταρχικού κράτους» στις ΗΠΑ.

Θα μπορούσε όμως η στάση του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου να είναι διαφορετική μετά τη δολοφονία του Τσάρλι Κερκ; Αρκετοί θυμήθηκαν τις τελευταίες ημέρες ότι πριν από σχεδόν έξι δεκαετίες δολοφονήθηκε στις ΗΠΑ ο νεοναζιστής Τζορτζ Λίνκολν Ρόκγουελ, οι θεωρίες του οποίου για την ανωτερότητα της λευκής φυλής σήμερα κυριαρχούν στην αμερικανική Άκρα Δεξιά. Όπως και ο Κερκ, ο Ρόκγουελ έκανε περιοδείες σε πανεπιστήμια σαν υπερασπιστής της «ελευθερίας του λόγου». Μετά τη δολοφονία του, όμως, ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον διέταξε να μην υπάρξει καμία κυβερνητική ανακοίνωση, γεγονός το οποίο σεβάστηκαν και οι πιο συντηρητικοί πολιτικοί του αμερικανικού Νότου.

Ακροδεξιοί μάρτυρες δεν δημιουργήθηκαν ποτέ χωρίς τη στήριξη του πολιτικού κατεστημένου.

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Πέθανε σε ηλικία 83 ετών την Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου, ο σπουδαίος και διεθνώς αναγνωρισμένος γλύπτης, Βασίλης Δωρόπουλος, τα έργα του οποίου «κοσμούν» μερικές από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ευρώπης, όπως την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και το Παρίσι.

Ο Βασίλης Δωρόπουλος, μεταξύ άλλων, επιμελήθηκε του Μνημείου «Εθνικής Συμφιλίωσης» στην πλατεία Κλαυθμώνος στο κέντρο της Αθήνας, ενώ είχε φτιάξει και γλυπτό για τον Γρηγόρη Λαμπράκη.

Ποιος ήταν ο Βασίλης Δωρόπουλος

Ήταν μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Παρισίων και του Συλλόγου Παρισίων, μέλος του ΕΕΤΕ (Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος) και του Συλλόγου Γλυπτών Ελλάδος. Το ΔΣ του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος/ΕΕΤΕ εκφράζει τη λύπη του για τον θάνατο του γλύπτη και τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους οικείους του.

Ο Βασίλης Δωρόπουλος γεννήθηκε το 1942 στη Μεσοποταμία Καστοριάς. Σπούδασε στην Ecole National Superieure des Beaux-Arts του Παρισιού, το 1966 στο ατελιέ ζωγραφικής του Μ. Tondu και στη γλυπτική του Etienne Martin Collamarini et Cesar απ’ όπου αποφοίτησε το 1972.

Οι κυριότερες ατομικές εκθέσεις είναι η αναδρομική έκθεση ζωγραφικής-γλυπτικής στη δημοτική βιβλιοθήκη Καστοριάς το 1967, στη Galerie Syllogi 1978, Galerie Μετώπη 1996, Galerie des Beaux-Arts 1968 και Mουσείο Nicolas Poussin Les Andelys 1985, αναδρομική έκθεση στην l’ UNESCO Παρίσι 1993, Στη Μνήμη της Μητέρας μου, αναδρομική έκθεση γλυπτικής και ζωγραφικής υπό την αιγίδα της ελληνικής πρεσβείας, Ελληνικό σπίτι Παρίσι 2006.

Οι κυριότερες ομαδικές εκθέσεις είναι: Πανελλήνιες από το 1971 ως και το 1987, Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης Σύγχρονη Ελληνική Γλυπτική Ε.Ε.Τ.Ε., 1997, «Ολυμπία 95» Υπαίθρια Έκθεση του δήμου Αρχαίας Ολυμπίας 1995, Grand Palais 1969, Formes Humaines Biennale des sculptures contemporaines, Orangerie des jardins du Luxembourg, Paris, Institut de France, Academie des Beaux arts, διαγωνισμός γλυπτικής πορτραίτου «Paul Louis Weiler» 1974, κ.ά.

Ο Βασίλης Δωρόπουλος τιμήθηκε επίσης με πολλά βραβεία και διακρίσεις όπως: Salon des artistes Francais, Grand Palais 1969, Βραβείο portrait Paul Louis Weiller της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών 1974, Grand prix Humanitaire de France, medaille d’argent, diplome et ruban 1977, Prix Susse, 8eme biennale des Formes Humaines (Musee Rodin) 1978, Βραβείο Νέων Καλλιτεχνών της εταιρείας Καλών Τεχνών, Παρίσι 1978, Βραβείο Rubens, Παρίσι 1981, Χρυσός φοίνικας Τεχνοκριτικών, Παρίσι 1982, Μνημείο Γ. Λαμπράκη, Θεσσαλονίκη 1985, Μνημείο στην Εθνική Αντίσταση, Κορυδαλλός 1986, Μνημείο Εθνικής Συμφιλίωσης, Αθήνα 1989, Βραβείο Lions Club (Salon Άνοιξη, Villeneuve la Garenne) 1990, Βραβείο Lions Club της 0000044660 Αθήνας για την «υπηρεσία στην τέχνη» 1998.

Έλαβε μέρος στα διεθνή συμπόσια γλυπτικής στην Carrara Iταλίας, στο Tokamachi Ιαπωνίας και στη Δράμα Ελλάδας.

Φιλοτέχνησε επίσης μετάλλια και γλυπτά για το νομισματοκοπείο του Παρισιού.

Ένα αποτρόπαιο έγκλημα κακοποίησης ζώων στην Αγία Μαρίνα Λάρισας καταλήγει σε βαρύτατη διοικητική κύρωση – Το Συμβούλιο της Επικρατείας επικύρωσε το υψηλό πρόστιμο παρά τις ενστάσεις του δράστη.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έβαλε τέλος στη δικαστική διαμάχη ενός 66χρονου από την Αγία Μαρίνα Λάρισας, ο οποίος το 2013 σκότωσε με τσάπα οκτώ νεογέννητα κουτάβια της σκυλίτσας του και τα πέταξε μέσα σε σακούλα σε ξεροπόταμο. Ένα μόνο από τα κουτάβια κατάφερε να επιζήσει, χάρη στην παρέμβαση γειτόνισσας που κατήγγειλε το περιστατικό σε φιλοζωική οργάνωση και στην αστυνομία.

Ο άνδρας συνελήφθη την επόμενη ημέρα και οδηγήθηκε στο Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας, το οποίο τον καταδίκασε σε φυλάκιση 18 μηνών με αναστολή και χρηματική ποινή 5.000 ευρώ. Σε δεύτερο βαθμό η ποινή μειώθηκε σε 5 μήνες φυλάκισης με αναστολή, ενώ η χρηματική ποινή ακυρώθηκε.

Παράλληλα, ο Δήμος Λάρισας, εφαρμόζοντας τον νόμο 4039/2012 για την προστασία των ζώων, επέβαλε διοικητικό πρόστιμο ύψους 270.000 ευρώ – 30.000 ευρώ για κάθε νεκρό κουτάβι και 30.000 ευρώ για το ένα που κακοποιήθηκε αλλά σώθηκε.

Ο 66χρονος προσέφυγε κατά της απόφασης, ισχυριζόμενος ότι τιμωρείται δύο φορές για την ίδια πράξη, παραβιάζοντας την αρχή ne bis in idem, και ζητώντας μείωση του ποσού ως δυσανάλογου. Ωστόσο, τόσο το Διοικητικό Πρωτοδικείο όσο και το Διοικητικό Εφετείο απέρριψαν τις προσφυγές του, ενώ το ΣτΕ επικύρωσε οριστικά την επιβολή του προστίμου.

Στην απόφασή του, το ανώτατο δικαστήριο έκρινε ότι η ποινική και η διοικητική διαδικασία έχουν διαφορετική φύση και σκοπό, και ως εκ τούτου δεν παραβιάζεται η αρχή της μη διπλής τιμωρίας. Παράλληλα, χαρακτήρισε το πρόστιμο αναλογικό, επισημαίνοντας τη σκληρότητα της πράξης, τον τρόπο που εκτελέστηκε η θανάτωση, τον πόνο που προκάλεσε και το γεγονός ότι τα ζώα ήταν ανυπεράσπιστα.

Η υπόθεση αποτελεί μία από τις σπάνιες περιπτώσεις στην Ελλάδα όπου επιβλήθηκε και τελεσιδίκησε τόσο υψηλό διοικητικό πρόστιμο για κακοποίηση ζώων, αναδεικνύοντας την αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου και τη σημασία της εφαρμογής του στην πράξη.

PERFORMANCE – ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ - ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ

Alice

Under-ground

Μια υβριδική αναμέτρηση με το πρώτο χειρόγραφο του Lewis Carroll "Alice's adventures underground"

Σε μια παλιά αποθήκη του Κολωνού δύο άνθρωποι επιτελούν μια σιωπηλή τελετουργία αρχειοθέτησης: ανοίγουν, κλείνουν και ταξινομούν αδιάκοπα τα θραύσματα της ύπαρξής τους. Σε έναν χώρο όπου ο χρόνος μοιάζει να έχει ακινητοποιηθεί, αναμνήσεις, όνειρα, φόβοι και επιθυμίες περνούν μέσα από μια εργοστασιακή διαδικασία μηχανικής επανάληψης και ποιητικής παραμόρφωσης.

Η παράσταση αποτελεί μια πειραματική και υβριδική ανάγνωση της κλασσικής Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων του Lewis Carroll. Η "Αλίκη" εδώ δεν αναζητά απλώς το θαύμα: πασχίζει να ανακατασκευάσει τη μνήμη της, να ανιχνεύσει τα ίχνη της διαδρομής προς έναν κόσμο σε αποσύνθεση.

Σε ένα τοπίο φθοράς, επινόησης και ανασύνθεσης, το έργο εξερευνά τη λεπτή τομή ανάμεσα στη φαντασία και τη μνήμη, την πραγματικότητα και την παραίσθηση. Η παράσταση επιχειρεί μια διάρρηξη της γραμμικής αφήγησης, παρασύροντας το κοινό σε έναν αμφίσημο χωροχρόνο όπου το φανταστικό και το πραγματικό συνδιαλέγονται αδιάκοπα.

Μια πρόταση που αρθρώνεται στο μεταίχμιο θεάτρου, performance και εικαστικής εγκατάστασης, επιδιώκοντας να δημιουργήσει ένα χώρο κοινής μνήμης και προσωπικής ανακάλυψης.

H Alice Under-ground είναι ένα mixed media εγχείρημα όπου διαφορετικές μορφές τέχνης συνυπάρχουν δημιουργικά, με το κουκλοθέατρο να αποτελεί έναν από τους βασικούς κώδικες και να καθορίζει τον τρόπο αφήγησης και σκηνικής δράσης. Η κούκλα δεν λειτουργεί απλώς ως θεατρικό εργαλείο, αλλά ως φορέας μνήμης και φαντασίας. Δεν αποτελεί σκηνικό αντικείμενο, αλλά αποκτά ρόλο ισότιμο με τους ηθοποιούς, αρθρώνοντας τη δική της ιστορία και κουβαλώντας τα ίχνη του παρελθόντος. Μέσα στο μη γραμμικό πλαίσιο της αφήγησης γίνεται γέφυρα ανάμεσα στο προσωπικό και το φαντασιακό, δημιουργώντας ρωγμές και νέες δυναμικές στη σκηνική εμπειρία. Έτσι, μετατρέπεται σε ζωντανό απομεινάρι που θυμίζει πως η μνήμη δεν είναι ποτέ αυτούσια, αλλά επιστρέφει μέσα από θραύσματα και αλλοιώσεις υπενθυμίζοντας πως κάθε αντικείμενο μπορεί να κρύβει μια προσωπική ιστορία.

Ημερομηνία & ώρα παραστάσεων

Από 15/10 και κάθε Τετάρτη στις 21.00

Εισιτήρια: Είσοδος με ελεύθερη προτεινόμενη συνεισφορά 10 ευρώ

Διάρκεια: 60’

Χώρος: Kukaracha Theaterspace, Κορίνθου 9, Κολωνός / Αθήνα

Συντελεστές

Σκηνοθεσία/Σύλληψη/Δραματουργία/Σκηνικός χώρος: Χρήστος Καπενής, Στέλλα Μαγγανά

Ηχητική & φωτιστική σύνθεση/επιμέλεια live cam & live ήχου: Αλέξης Χατζηιωάννου

Κατασκευή μάσκας: Σοφία Παππά

Κατασκευή μακέτας: Μάρθα Μαύρη

Κατασκευή κουκλών: Στέλλα Μαγγανά / Στάθης Μαρκόπουλος

Φωτογραφίες: Καλυψώ Ζωγραφίδη, Κώστας Γκιόκας

Ηθοποιοί: Χρήστος Καπενής, Στέλλα Μαγγανά

Γίνεται χρήση αρχειακού υλικού από την παράσταση «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων δεν είναι βιβλίο» που παρουσιάστηκε στο Μπάγκειον την Άνοιξη του 2022

 Πληροφορίες Χώρου

Η Kukaracha Theaterspace είναι ένας ανεξάρτητος χώρος σύγχρονου θεάτρου και παραστατικών τεχνών, στην περιοχή του Κολωνού στην Αθήνα. Είναι αφιερωμένος στην έρευνα, τη δημιουργία και την παρουσίαση έργων που κινούνται στα όρια ανάμεσα στις τέχνες. Στόχος του είναι να λειτουργεί ως πεδίο συνάντησης και πειραματισμού για καλλιτέχνες και κοινό.

Διεύθυνση: Κορίνθου 9, Κολωνός / Αθήνα / ΤΚ: 10441

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 694 766 3216

Χάρτης: Kukaracha Theaterspace στο Google Maps

Πρόσβαση με ΜΜΜ:

o Μετρό Μεταξουργείο (16’ με τα πόδια)

o Μετρό Σταθμός Λαρίσης (14’ με τα πόδια)

o Τρόλεϊ γραμμή 12 / Λεωφορείο Α13 – Στάση "ΣΧΟΛΕΙΑ"

o Λεωφορείο 051 – Στάση "ΚΡΙΘΑΡΗ"

Αλλαξε χέρια τη Δευτέρα (22/9) η Εφημερίδα των Συντακτών.

Όπως έγινε γνωστό, η γενική συνέλευση των συνεταιριστών ενέκρινε τη μεταβίβαση του ποσοστού της στον επιχειρηματία Δημήτρη Μελισσανίδη.

Από εδώ και πέρα αναμένεται να προχωρήσουν οι διαδικασίες για να υπάρξει εξόφληση των εργαζόμενων ενώ θα μπουν στην τελική ευθεία τα πλάνα για την επόμενη μέρα στην εφημερίδα και την ιστοσελίδα της.

Οι επίσημες ανακοινώσεις αναμένονται προσεχώς.

«Δυστυχώς αυτό που φοβόμασταν συνέβη σήμερα» και «Στο καλό Βάσο! Έγινε το αίμα σου μελάνι. Έγινες αυτό το ποίημα που στ' αλήθεια υπήρξες» έγραψαν στα social για τον Βάσο Γεώργα που πίστευε στη ρήση του Γκοντάρ ότι κάθε ταινία έχει τουλάχιστον έναν θεατή, αυτόν που την έφτιαξε.

Ο Βάσος Γεώργας, που γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στα Εξάρχεια, είχε αφηγηθεί τη ζωή του στη LiFO, το 2012.

«Δεν υπάρχουν πια οι χαρακτηριστικοί τύποι της γενιάς των Εξαρχείων. Εννοώ από τον Ιωάννου μέχρι τον Μίνω Βολανάκη. Από τον Κώστα Καραγιάννη μέχρι τον Λεωνίδα Χρηστάκη και τον Πάνο Κουτρουμπούση. Δεν υπάρχει κανένας πια. Δηλαδή, για κάποιον που έχει ζήσει πάρα πολλά χρόνια εδώ, νιώθει μοναξιά, απόλυτη μοναξιά» είχε πει στη LiFO.

Βάσος Γεώργας: Μια ζωή αφιερωμένη στον πολιτισμό

Ο Βάσος Γεώργας υπήρξε δημιουργός με πολυσχιδή πορεία στον χώρο του πολιτισμού. Γεννημένος και μεγαλωμένος στα Εξάρχεια, συνδέθηκε στενά με την περιοχή, την οποία θεωρούσε πάντα πνευματικό του σπίτι.

Εργάστηκε ως παραγωγός και σκηνοθέτης, συμμετέχοντας σε κινηματογραφικές και καλλιτεχνικές παραγωγές, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με την ποίηση και τη συγγραφή κειμένων. Ξεχώρισε για την εναλλακτική του ματιά, διοργανώνοντας εκδηλώσεις μικρής κλίμακας με έντονο προσωπικό αποτύπωμα.

Η παρουσία του στον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών χαρακτηρίστηκε από αφοσίωση, συνέπεια και αυθεντικότητα. Το έργο του «Το Σινεμά Γυμνό» (2010) αποτελεί ενδεικτικό παράδειγμα της καλλιτεχνικής του προσέγγισης, ενώ το όνομά του συνδέεται και με εκδοτικές πρωτοβουλίες. Δημιουργός πολιτιστικού site, βιβλιοπωλείων και δικών του εκδόσεων άφησε το στίγμα του στον πολιτισμό.

Ο Βάσος Γεώργας αφήνει πίσω του ένα πλούσιο πολιτιστικό αποτύπωμα, έχοντας συμβάλει στην καλλιτεχνική ζωή της Αθήνας και διατηρώντας πάντα ζωντανό τον διάλογο γύρω από τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία και την καλλιτεχνική δημιουργία.

Σε κυβερνοεπίθεση οφείλονται και επιβεβαιωμένα τα αλλεπάλληλα προβλήματα που παρατηρούνται από την Παρασκευή (19/9) στα συστήματα αυτόματου check-in διάφορων ευρωπαϊκών αεροδρομίων, σύμφωνα με σημερινή (22/9) ανακοίνωση της υπηρεσίας κυβερνοασφάλειας της ΕΕ (ENISA).

Χάος στα πολυπληθή ευρωπαϊκά αεροδρόμια

Αναλυτικότερα, χάκερς πραγματοποίησαν την Παρασκευή (19/9) κυβερνοεπίθεση στην Collins Aerospace, εταιρεία που παρέχει συστήματα καταγραφής και ελέγχου επιβατών σε αρκετά ευρωπαϊκά αεροδρόμια, η οποία οδήγησε σε σοβαρά προβλήματα σε πολυσύχναστα αεροδρόμια της Ευρώπης, όπως το Χίθροου της Βρετανίας, των Βρυξελλών και του Βερολίνου.

Το αεροδρόμιο του Βερολίνου, ειδικότερα, εξακολουθεί να δυσλειτουργεί, την ίδια στιγμή που ετοιμάζεται να υποδεχθεί περισσότερους από 92.000 ταξιδιώτες σήμερα (22/9), εξαιτίας και του χθεσινού (21/9) μαραθωνίου που διεξήχθη στην πόλη.

Στην ανακοίνωσή της η ENISA σημείωσε πως έχει ήδη ξεκινήσει έρευνα από τις αρμόδιες Αρχές, ενώ η Collins Aerospace συνεργάζεται ήδη με τα πληγέντα αεροδρόμια και έχει δρομολογήσει την αναγκαία αναβάθμιση του λογισμικού της.

Είμαι πολύ ευτυχής που για 3η χρονιά φέτος, συνεχίζω στο θέατρο μας το «Μεταξουργείο», τα θεατρικά μου σεμινάρια.



Τις προηγούμενες χρονιές δουλέψαμε με τους μαθητές πάνω στο αφηγηματικό θέατρο ένα είδος θεάτρου που γνωρίζω και αγαπώ πολύ, σε λογοτεχνικά κύριος κείμενα. Προσεγγίσαμε σημαντικούς συγγραφείς όπως ο Σωτήρης Δημητρίου, ο Γιώργος Μανιώτης, ο Άντον Τσέχωφ, αλλά και το Αμερικάνικο Θέατρο με Μάμετ, Άλμπι και Ουίλιαμς.

Όλοι οι κύκλοι των σεμιναρίων μας παρουσιάστηκαν στο κλείσιμο τους με μορφή παράστασης και με πολύ μεγάλη επιτυχία, στο θέατρο μας το «Μεταξουργείο».

Θα μου επιτρέψετε να παραθέσω δύο σημειώματα που γράφτηκαν για την τελευταία μας παράσταση με τίτλο «Τα συντρίμμια του αμερικάνικου ονείρου»



…. «Σας ευχαριστώ που μου εμπιστευτήκατε τις ψυχές σας»

Με αυτή τη φράση η Άννα Βαγενά, απευθυνόμενη στους ηθοποιούς της, έκλεισε την παράσταση, με τίτλο «Τα Συντρίμμια του Αμερικάνικου Ονείρου».

Είτε ανήκεις στη σκηνή είτε στην πλατεία, από τη στιγμή που μπαίνεις μέσα στο θέατρο έχεις εναποθέσει την ψυχή σου στα χέρια του εκάστοτε δημιουργού-σκηνοθέτη και είναι αυτόν τον βαθιά ουσιαστικό και αδιάρρηκτο δεσμό εμπιστοσύνης που η σπουδαία ηθοποιός, σκηνοθέτις κατάφερε να περικλείσει σε τόσο μικρή αλλά δυνατή φράση...»

https://www.monopoli.gr  Αριστούλα Ζαχαρίου, 15/6/25



«Θέατρο Μεταξουργείο, φυτώριο ταλέντων και ενεργών πολιτιστικών κυττάρων…. Αυτό το επίτευγμα είναι καθαρό αποτέλεσμα τού λαϊκού, μπρεχτικά αποστασιοποιημένου θέατρου που επιλέγει να υπηρετήσει εμπρόθετα και συστηματικά η Άννα Βαγενά… εύστοχες ερμηνείες των καλλιτεχνών δημιούργησαν μαγική ατμόσφαιρα σπάνια στα εγχώρια και διεθνή παρασταστιακά πράγματα. Άθλος από τους ολίγιστους ισότιμα μοιρασμένος σε όλες και όλους…»

https://www.periou.gr

Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας, ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος και κριτικός 21/6/25



Πιο μεγάλη χαρά, όμως, απ’ όλα μου δίνει το γεγονός ότι σιγά-σιγά δημιουργούμε με τους μαθητές μου μια ομάδα με κοινή οπτική και σκηνικό ήθος.

Αυτή τη χρονιά θα ασχοληθούμε με το ιδιαίτερα απαιτητικό είδος του Αρχαίου Δράματος και μάλιστα της Αρχαίας Τραγωδίας. Διάλεξα τον μύθο της Εκάβης του Ευριπίδη, όπως τον προσέγγισε ο ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος, μεταφραστής και κριτικός Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας.

Ο ποιητής Κωνσταντίνος Μπούρας, όπως λέει ο ίδιος, ακολούθησε απόλυτα τη διανομή της Εκάβης του Ευριπίδη, τη ροή της δράσης και την πλοκή. Έβαλε τα πρόσωπα να μιλούν έναν σύγχρονο ποιητικό λόγο, ως να ζούσαν σήμερα στην Ελληνική Θράκη. Πέρα από το αρχαίο ελληνικό όνομα, τα πρόσωπα είναι φορείς ενός σύγχρονου ήθους. Θα μπορούσαν να ζουν στην σημερινή μεταμοντέρνα, μεταβιομηχανική κοινωνία μας, την βουλιαγμένη στον υλισμό και την υπερκατανάλωση.

Βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα αυτή την προσέγγιση και γι’ αυτό διάλεξα αυτό το κείμενο και γι’ αυτό θα συμμετάσχω και ίδια στην τελική μορφή της παράστασης.

Ευχαριστώ τον Κωσταντίνο Μπούρα που μου το εμπιστεύτηκε.



Στις μέρες μας που τόσοι και τόσο άδικοι και τραγικοί πόλεμοι ταλανίζουν την ανθρωπότητα, νομίζω, ότι αυτή η αντιπολεμική φωνή αυτής της Εκάβης, της διαχρονικής πρόσφυγας, πρέπει να γίνει κραυγή διαμαρτυρίας και να κραυγάζει: «Η εκδίκηση απέναντι στην αδικία, είναι ιερό χρέος!»

Σας ευχαριστώ

Άννα Βαγενά



Πληροφορίες - εγγραφές:

Σεμινάριο πάνω στο Αρχαίο Δράμα με τίτλο : «Εκάβη, η εκδίκηση ως ιερό χρέος!»

Διδασκαλία : Άννα Βαγενά

Κείμενο: Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας

Έναρξη: Από Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2025

Πότε: Κάθε Σάββατο 11:30-15:30

Διάρκεια: 7 μήνες (Οκτώβριος 2025 - Μάϊος 2026)



Το σεμινάριο θα ολοκληρωθεί τον Μάιο με παράσταση, που θα παρουσιαστεί στο Θέατρο «Μεταξουργείο» και στην οποία θα συμμετέχει και η κυρία Βαγενά.

Κόστος συμμετοχής: 100 ευρώ πλέον ΦΠΑ τον μήνα (4 μαθήματα, 4 ωρών). Με την εγγραφή προπληρώνεται ο πρώτος μήνας.



Περισσότερες πληροφορίες και εγγραφές στο 210-523432, 10:00 έως 14:00, από Δευτέρα έως και Παρασκευή.

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου καλεσμένος της Άννας Ματθαίου στο στούντιο της ΕΡΤopen ο σύζυγος θύματος των Τεμπών κ.Χρήστος Κωνσταντινίδης.

Στην εκπομπή ΠΕΣ ΤΑ ΟΛΑ αποκαλύπτει τον λόγο που έκανε μηνύσεις σε εξέχοντα πρόσωπα εμπλεκόμενα στην υπόθεση των Τεμπών.

Αύριο στις 16:00 συντονίσου www.ertopen.com

Ελεύθερη Ελληνική Ραδιοφωνία